کاشت مو و اشتباهاتی در رابطه با این موضوع

با کاشت موی طبیعی می توان موهای اندکی کم پشت را پرپشت ترکرد

تراکاشت مو یا کاشت مو به تکنیک جراحی گفته می شود که در آن ریشه های مو، تک تک از ناحیه اهدا کننده به ناحیه در حال ریزش و یا خالی از مو برده می شوند. از این روش بیشتر برای درمان ریزش مو ی مردانه استفاده می شود و طی آن ریشه هایی که به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاوم هستند به ناحیه طاس برده می شوند. بعلاوه از این روش برای بازسازی ریزش مو ابرو، مژه، محاسن، موهای سینه و ناحیه تناسلی و پوشاندن محل زخمهای ناشی از تصادف و یا جراحی مانند کشیدن پوست و کاشت موهای قبلی استفاده می شود. کاشت مو با پیوند پوست متفاوت است.
در هر پیاز مو 1 تا 4 رشته مو رشد می کند. امروزه در پیشرفته ترین روشهای کاشت مو، پیاز مو را دست نخورده انتقال می دهند. نتیجه این کار ظاهر طبیعی تر موهای کاشته شده است. این روش کاشت Follicular Unit Transplantation و یا بصورت کوتاه شده FUT نامیده می شود. موهای اهدایی به دو روش کاملاً متفاوت جمع آوری می شوند.این کار فوق العاده تخصصی بوده و فقط متخصصین پوست و مو مجاز به انجام آن می باشند. ویکیپدیا

در کاشت مو یک گرافت از طریق ایجاد یک شکاف بسیار ظریف وارد پوست می شود. این سوراخ (با اینکه بسیارکوچک است) به هرحال فضایی را اشغال می کند. اگر منطقه مورد نظر کاملاً طاس باشد هیچ مشکلی بوجود نخواهدآمد. ولی اگربخواهیم پیوند مو را درلابلای موهای موجود (بخصوص اگر این موها ضخیم و باکیفیت باشند) انجام دهیم لازم است که فضای کافی در بین موها وجود داشته باشد تا بتوان آن شکاف را ایجاد نمود.

در حقیقت تا زمانی که بیشتراز 50 درصد از تراکم موها کاسته نشده است بدلیل ناکافی بودن فضای (خالی ازمو) در بین موهای موجود فرد نمی توان در میان آنها شکاف ایجاد کرد و اگر هم به زور این کار را انجام دهیم اولاً ممکن است به ریشه موهای اطراف آسیب وارد شود و ثانیاً حتی اگرآسیبی به ریشه موهای اطراف وارد نشود این ریشه ها مزاحم ریشه موی کاشته شده بوده و لذا در حین درآمدن موی کاشته شده به احتمال زیاد کیست مویی و جوش های چرکی بدفرم ایجاد می گردند. این ضایعات موجب اختلال در بیرون آمدن موهای کاشته شده گردیده و نتایج کاشت مو را خراب می نمایند.

بنابراین منطقی است که کاشت موی طبیعی را زمانی انجام دهیم که حداقل 50 درصد از موهای یک منطقه از سر دچار ریزش شده اند تا بتوان پیوند مو را بدون مشکل انجام داد و فرد هم از نتایج آن لذت ببرد.

با کاشت موی طبیعی می توان تراکمی شبیه تراکم موهای کاملاً طبیعی (خدادادی) ایجاد کرد

در کاشت موی طبیعی شکاف های بسیار ظریفی برای قراردادن گرافت ها در پوست منطقه طاس ایجاد می گردد. اگر این شکاف ها خیلی به همدیگر نزدیک باشند پوست بین آنها پاره شده و دو شکاف کوچک تبدیل به یک شکاف بزرگ می شود که چیز مطلوبی نیست. لذا مجبوریم یک فاصله حداقلی را رعایت کنیم. فاصله فوق حدود 3-2 برابر فاصله بین موهای با تراکم عادی بوده و به همین نسبت همیشه تراکم موهای کاشته شده در جلسه اول کمتر از تراکم موهای عادی است.

در جلسات بعدی می توان این فاصله را کمتر و کمترنمود (البته با توجه به محدودیت تعداد موهای قابل برداشت از پشت سر) ولی به هرحال هیچگاه از نظر فاصله بین موها مانند موهای طبیعی نخواهدشد و بالطبع تراکم کاملاً شبیه موهای طبیعی هم بوجود نخواهدآمد.

تراکمی که می توان بطور معمول در جلسه اول کاشت مو ایجادکرد 35 – 30 گرافت در هر سانتیمتر مربع است که آن را می توان در جلسات بعدی به 50 – 45 افزایش داد. تبلیغات رسانه ها بخصوص مطبوعات و کانال های ماهواره ای مبنی بر ایجاد تراکمی شبیه تراکم موی عادی (و گاهی بیشتر از تراکم موی طبیعی !) شیادی محض بوده و صحت ندارد.

یک فرد طاس تا هر چند جلسه که بخواهد می تواند کاشت مو انجام دهد

کاشت موی طبیعی دارای یکسری محدودیت های بالقوه می باشد که یکی از مهمترین آنها محدود بودن تعدادجلسه های قابل انجام کاشت مو در هر فرد است. علت این محدودیت آن است که تعداد موهای قابل برداشت ازمنطقه دهنده مو بیشتر از حد مشخصی نمی باشد (حدود 10 – 8 هزار تار مو).
بعنوان یک اصل کلی فقط تا حدی می توان از موهای منطقه دهنده مو برداشت کرد که آسیبی به منطقه برداشت وارد نشده، پوست تحمل برداشت را داشته باشد و در ضمن نمای ظاهری آن هم بدشکل و بدفرم نشود.

بنابراین مشخص می شود که حتی در بهترین شرایط تعداد موهای قابل دسترس برای کاشت در منطقه طاس محدود می باشد. حداکثر موی قابل برداشت در یک جلسه FUT چهار تا پنج هزار تار مو (معمولاً 4 – 3 هزار) و در یک جلسه به روش FIT بسته به مشخصات پوست و موی فرد پنج تا شش هزار تار مو (معمولاً 5 – 4 هزار) می باشد.

اغلب بیماران پس از یک جلسه کاشت موی طبیعی موفقیت آمیز و با مشاهده تراکم کمتر از طبیعی درمنطقه کاشت درخواست کاشت موی مجدد را در همان ناحیه می کنند با این تصورکه تراکم موهای کاشته شده بیشتر و بیشترگردد. اگرچه از نظرتئوری این کار عملی می باشد ولی یک نکته ظریف درآن وجود دارد. کاشت موی مجدد مستلزم برداشت دوباره مو از منطقه دهنده است و با این کار تعداد موهای موجود در بانک موی فرد کمتر و کمترمی شود. با کم شدن این موها دیگر مویی برای کاشت موی بعدی درمناطق طاسی که در آینده بوجودمی آیند (که حتماً این اتفاق می افتد زیرا ریزش موی مردانه یک روند رو به جلو و دائمی است) باقی نمانده و بعداً مشکلاتی از نظر زیبایی برای بیمار بوجود می آید.

تصور کنید که برای فرد3 – 2 بار کاشت مو در جلوی سرانجام دهیم تا تراکم بسیار خوب بوجود آید و طبیعی است که تعداد موهای قابل برداشت از بانک موی پشت سر هم به شدت کاهش پیدا می کند. پس از گذشت چند سال موهای قسمت های عقب منطقه کاشته شده دچار ریزش موی مردانه شده و نیاز به کاشت مو پیدا می کنند ولی متأسفانه مویی در پشت سر نمانده تا این کار را انجام دهیم. پس به عنوان یک اصل بایستی همیشه در برداشت مو از ناحیه دهنده جانب احتیاط را رعایت کرد و برای آینده هم ذخیره ای باقی گذاشت.

کاشت موی طبیعی سرطان زا است

این مسئله به هیچ عنوان صحت ندارد و اصولاً ماهیت انجام کار در کاشت موی طبیعی طوری است که هیچ ارتباطی با عوامل سرطان زای پوست ندارد. مهمترین عوامل دخیل در سرطان پوست عبارتند از: ژنتیک، برخی مواد معدنی مثل آرسنیک و سیلیکون، اشعه آفتاب، هیدروکربن های کارسینوژن و بعضی از بیماری های ارثی.

پس از کاشت موی طبیعی سردردهای بدی بوجود می آید

با متدهای قدیمی (که از لوازم غیرظریف استفاده می شد) گاهی سردردهایی پس از کاشت مو بوجود می آمد ولی با تکنیک های مدرن امروزی و بهره گیری از ابزار میکروسکوپیک و بسیار ظریف این مسئله منتفی شده است.

درحقیقت اگر فرد دچار سردردهای میگرنی باشد با کاشت موی طبیعی میزان سردرد وی کاهش پیدا می کند. البته در 2-1 شب اول پس ازکاشت مو امکان وجود سردرد خفیف (مثل هر عمل دیگر) می رود که با مسکن های معمولی به سرعت برطرف شده و مشکل خاصی پیش نمی آید.

با کاشت موی طبیعی از ریزش موهای موجود فرد (موهایی که در حال حاضر وجود دارند) هم جلوگیری خواهد شد

مشخص است که کاشت مو برای وضعیت فعلی طاسی بیمار انجام شده و درمان دیگری جز تجویز داروهایی مثل ماینوکسیدیل و فیناستراید (اگر اثر کنند) برای ریزش موهای موجود فرد نمی توان انجام داد . ریزش یا عدم ریزش موهای فرد در آینده در رابطه با وضعیت ژنتیکی وی بوده و ارتباطی با کاشت موی فعلی ایشان ندارد.

لازم به ذکراست که اگر کاشت مو توسط افراد فاقد صلاحیت علمی برای انجام این کار حساس انجام شود احتمال آسیب رسیدن به موهای موجود فرد وجود داشته و ممکن است این موها دچار ریزش شوند ولی در هر حال ریزش موی ژنتیکی وی تحت الشعاع قرارنمی گیرد و سیرخود را طی می کند.

تا هر مقداری که فرد تمایل داشته باشد می توان خط رویش مو در جلوی سر را پایین آورد

خط رویش مو درجلوی سر درحقیقت یک نوارباریک از پوست سربوده که حد فاصل پوست بدون موی پیشانی با پوست کاملاً پرموی نواحی پشت این نواراست. طراحی این خط یکسری محاسباتی داردکه رعایت آنها برای حصول نتیجه خوب و طبیعی بسیارمهم است. ازخط رویش مودرجلوی سرتا انتهای چانه را می توان به سه قسمت مساوی تقسیم کردکه عبارتنداز:

الف) ازخط رویش مو تا ناحیه بین دو ابرو
ب) ازناحیه بین دو ابرو تا نوک بینی
ج) ازنوک بینی تا انتهای چانه.

این فواصل بطور نرمال 9 – 7 سانتیمترمی باشند. رعایت دقیق این محاسبه درطبیعی نشان داده شدن خط موی جدیدی که برای بیماردرست می شود، نهایت اهمیت را دارا می باشد.

فاکتورهایی که درطراحی مناسب و صحیح خط موی جلوی سرازسوی پزشک لحاظ می شوند عبارتنداز:
میزان و نوع ریزش موی سر، سن فرد، شکل کلی سربیمار، احتمال ریزش مو درآینده (و لذا نیاز به جلسات بعدی کاشت مو) و انتظارات بیمار. اصرار بیماربه پایین آوردن زیاده ازحد این خط یا گردکردن بیش از معمول آن موجب غیرطبیعی شدن موهای جلوی سرمی گردد و نمای خوبی ندارد. اکثر بیمارانی که با خط موی پیشنهادی متخصص پوست موافقت ندارند، وقتیکه موها درآمدند نظرشان عوض شده و متوجه می شوندکه آن موقع حق با پزشک معالجشان بوده است.

در هرحال اگر هم پس ازدرآمدن موها نارضایتی وجودداشته باشد، همیشه می توان آن را پایین ترآورد یا گردتر نمود ولی اگر این خط از ابتدا بد طراحی شود اصلاح آن بسیار مشکل و گاهی غیرممکن است. طراحی خط موی جلوی سر مطلبی است که اغلب وقت زیادی را گرفته و در مورد محل و شکل آن باید به اندازه کافی با بیمار مشورت شود و هیچگاه درخواست های غیرمنطقی اشخاص موردموافقت قرارنگیرد.

به طورکلی بهتراست که درطراحی خط مو محتاط عمل نموده زیرا همیشه می توان بعداً خط مو را پایین ترآورد ولی بالاتربردن آن خیلی مشکل است. بیماران کم سن معمولاً درخواست خط موی پایین تر ازحد نرمال دارند ولی بایستی گفت که ممکن است یک خط موی پایین برای سن 20 سالگی مناسب باشد ولی برای سن 40-30 سالگی زشت و غیرعادی است.

اغلب قانع کردن فرد از این نظرمشکل است. بخصوص بیماران کم سن دارای ریزش موی شدید در صحبت با پزشک نرمش کمتری نشان داده و رسیدن به تفاهم با آنها دشوار است زیرا این گروه سنی درباره محل مناسب خط موی جلوی سربرداشت نادرستی داشته وچون به شدت نگران وضعیت فعلی خودهستند نمی توانند در موردآینده خود تصوردرستی داشته باشند.

تعداد موهای برداشته شده ازمنطقه دهنده پس ازکاشت درمنطقه طاس بیشترمی شود و تراکم آن به مرور زمان افزایش می یابد.

تعداد موهای هرفرد پس از تولد زیاد نشده و با گذشت زمان بصورت نرمال کاهش هم پیدامی کند. بنابراین هرتعداد موکه کاشته شود همان مقدار درمی آید و تغییری درتعدادآنها بوجود نخواهدآمد.

موها را می توان از پوست سر برداشت و در آزمایشگاه آنها را تکثیر نمود

این مسئله فعلاً در حد تحقیقات و آزمایشگاه بوده و کاربرد عملی پیدا نکرده است. تحقیقاتی که در حال حاضر انجام می شود بیشتر روی این موضوع تکیه می کنند که تعدادی از موهای پشت سر فرد را گرفته و سلول های زایای ریشه مو را از آن ها جدا می کنند. سپس این سلول ها درمحیط کشت آزمایشگاه تکثیر پیدا کرده بطوریکه تعداد آنها به صدها هزار می رسد و در ضمن آنها را با عناصر دیگر ترکیب می کننند تا قدرت رشد آنها افزایش پیدا کند. بعداً این سلول ها به صورت زیر جلدی در نواحی طاس تزریق می شوند.

سلول های تزریق شده تبدیل به موهای جدید گردیده و طاسی فرد برطرف می شود. به این متد جدید درمانی، روش FCI گفته می شود. این روش جدید می تواند هم برای رشد و ضخیم شدن مجدد موهای ضعیف شده قبلی فرد مورد استفاده قرار گرفته و هم باعث رشد موهای جدید در مناطق کاملاً طاس و بدون مو گردد. نظر به اینکه در این روش محدودیت تعداد موهای قابل کاشت وجود ندارد لذا این امید هست که بتوان در یک فرد کاملاً طاس که فقط دارای تعداد اندکی مو در پشت سرش است، یک سر پر از مو بوجود آورد. با این متد همچنین می توان برای خانم های دارای ریزش مو بصورت گسترده و پخش نیز کاشت مو انجام داد. البته تا رسیدن به نتیجه مطلوب هنوز راه زیادی باقی مانده و این تکنیک در حال حاضر کاربرد عملی پیدا نکرده است.

از موی نواحی دیگر (بجز پشت و اطراف سر) شامل ریش، زیربغل، منطقه تناسلی، سینه، پشت، شکم و دست و پامی توان به عنوان منطقه دهنده استفاده کرد

موهای مناطق مختلف بدن دارای تفاوت های ساختاری و اساسی با یکدیگربوده و لذا نمی توان از موی هر ناحیه از بدن بجای موی سر استفاده کرد. بهترین مو برای کاشت درمناطق طاس سر، موی ناحیه مشخصی ازپشت و اطراف سرمی باشد. موهای نواحی دیگراگرچه ازنظرتئوری می توانند مورد استفاده قرارگیرندولی به دلایل زیر به درد این کار نمی خورند:

الف) برداشت مو از این نواحی برای بیمار بسیار مشکل و دردآور بوده و ناراحتی زیادی ایجادمی نماید.

ب) اسکار(جوشگاه) محل برداشت مو از نواحی دیگر برخلاف پشت سر(که درزیرخواب موهای بالای محل برداشت مخفی می شود) مخفی نشده لذا همیشه آشکاراست.

ج) رشد موهای نواحی دیگرنسبت به موهای سراغلب کمتراست، این موها معمولاً نازک و دارای رنگدانه کمی بوده و بطورکلی از نظرمشخصات رشدی و ظاهری تفاوت های زیادی با موهای سرداشته و لذا عمدتاً مناسب کاشت مو در سرنمی باشند.

د) میزان هرزرفتن (پِرت) موهای نواحی دیگرهم در زمان برداشت و هم درحین کاشت نسبت به موهای پشت سربالاتراست.

به این دلایل بهتراست همیشه ازموهای پشت سربه عنوان بانک مو استفاده نماییم و فقط در موارد استثنایی از موهای بدن استفاده کرد.

از موی دیگران می توان برای کاشت مو استفاده کرد

به دلیل عدم تطابق خصوصیات بافتی و سیستم ایمنی ما بین انسان های گوناگون درصورت استفاده ازموهای شخص دیگراین موها پس زده می شوند و نمی گیرند.

غالباً این سؤال پیش می آیدکه چرا پیونداعضا دیگربدن مانندکلیه، قلب و غیره پس زده نمی شود؟ جواب این است که اولاً احتمال پس زده شدن پیوند درمورد سایراعضا بدن هم وجود داشته و بالا است و ثانیاً بیمار برای جلوگیری ازدفع عضو پیوند زده شده بایستی تا آخر عمرداروهای ضدسیستم ایمنی مصرف کند. یکی از عوارض مصرف این داروها ریزش مو است ولی چون بیماربه عضو پیوندزده شده نیازدارد و ادامه زندگی وی وابسته به وجود عضو پیوندی است لذا مجبور است ریزش مو را تحمل نماید ولی درمورد پیوند مو این مسئله صدق نمی کند.

کاشت موی طبیعی را می توان در هر سنی انجام داد

با توجه به اینکه ریزش موی مردانه یک فرآیند دائمی و رو به گسترش می باشد و با درنظرگرفتن محدودیت هایی که درکاشت موی طبیعی وجود دارد بهتراست زمانی اینکار را انجام دهیم که اولاً به اندازه کافی از موها ریخته شده باشد (تا به کاشت مو جواب خوبی بدهد) و ثانیاً ریزش موی شخص به یک مرحله پایدار و تقریباً ثابتی رسیده باشد. حداقل سنی که معمولاً برای انجام کاشت موی طبیعی درنظرگرفته می شود 30-25 سالگی است.

باید بگذارم تا کاملاً طاس شوم و بعد برای کاشت مو مراجعه نمایم

این سؤالی است که اکثرمردان جوان مبتلا به طاسی خفیف ازپزشک می کنند. پاسخ به این پرسش به فاکتورهای گوناگونی مثل سن بیمار، شدت و نوع طاسی، تاریخچه خانوادگی طاسی و بسیاری عوامل دیگرداشته ولی بطورکلی بهتراست تصمیم گیری را بعهده متخصص پوست خود گذاشته و اگر متخصص پوست به شما توصیه کردکه این کار انجام داده و یا بالعکس آن را به تعویق بیندازید حتماً گوش کرده و در صحبت های وی تردید ننمایید.

کاشت مو با استفاده از لیزر بهتر از کاشت موی معمولی است

برخی از پزشکان پس از انجام کاشت مو از لیزر برای بهبودی سریعتر زخم های موجود استفاده می کنند ولی لیزر ارتباطی به تکنیک برداشت و کاشت مو که مهمترین قسمت های کاشت موی طبیعی را تشکیل داده و نتایج کاشت مو به انجام درست آنها وابسته است، نداشته و اگر کسی ادعا می کند که با استفاده از لیزر برای شما کاشت موی بهتری انجام می دهد، قصد فریب شما را داشته و ادعای ایشان کذب می باشد.

[ بازدید : 165 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]